Rehabilitacja pacjenta w śpiączce

Śpiączka, leczenie i rehabilitacja

Rehabilitacja osób w śpiączce powinna być opracowywana indywidulanie do każdej osoby, podstawą jest wnikliwa diagnostyka i analiza problemów chorego. Program rehabilitacji opracowywany jest indywidualnie i dostosowywany do jednostek chorobowych, aktualnego stanu, ograniczeń  i możliwości pacjenta.

Polega on na stosowaniu stymulacji polisensorycznej (wielozmysłowej), czyli na celowym kształtowaniu bodźców w celu stymulacji i wywołania  odpowiednich prawidłowych wrażeń zmysłowych. Umożliwia poznawanie przez czucie ciała, słuchanie, wąchanie i smakowanie – czyli tworzenie globalnego, wielozmysłowego obrazu świata przez danego pacjenta.  Dostarczanie mózgowi jak najlepszych, akceptowalnych bodźców jako informacji o otaczającym go świecie ma na celu pobudzenie neuronów do tworzenia nowych połączeń neuronalnych, a w konsekwencji do przywrócenia choć części utraconych czynności mózgu u chorych po uszkodzeniem mózgu.

Program rehabilitacji neurologicznej skierowany do pacjentów po uszkodzeniu mózgu w (śpiączce) w stanie wegetatywnym, ograniczonej świadomości może składać się z rehabilitacji metodami stosowanymi w najlepszych klinikach na świecie i są nimi min:. Metoda Stymulacji Bazalnej, Terapii Bazalnej, Bobath, PNF zmodyfikowana do możliwości i ograniczeń chorego. Dodatkowo zawsze kiedy po pierwszej konsultacji zachodzi potrzeba osoba poddana procesowi leczenia i wybudzania konsultowana jest przez najlepszych ekspertów i wprowadzona w proces leczenia od neurologopedii do specjalistów neurologii, chirurgii, urologii, laryngologii, pulmonologii tak aby żywienie pozajelitowe, rurka tracheotomijna czy cewnikowanie nie byty już życiowym problemem chorego i opiekunów

Działania terapeutyczne dostosowywane są do aktualnego stanu zdrowia pacjenta i są na bieżąco monitorowane, omawiane i weryfikowane na przez zespół specjalistów.

W przypadku pacjentów w stanie śpiączce, w stanie minimalnej świadomości aby wystąpił progres w stanie zdrowia pacjenta, neurorehabilitacja musi być indywidualna, systematyczna, całościowa, powtarzalna i długoterminowa.

Celem neurorehabilitacji jest przywrócenie pacjentowi wszystkich funkcji, które zostały utracone w wyniku choroby a gdy nie jest to możliwe, rehabilitacja ma na celu nauczyć rodzinę pacjenta innych strategii opieki  by radzili sobie na co dzień mimo ciężkiej niepełnosprawności. Akceptacja ograniczeń wynikających z choroby bywa kluczowa w dalszym procesie leczenia.

Podczas procesu neurorehabilitacji ważne jest również utrzymanie tych funkcji mózgu, które nie uległy uszkodzeniu. Ich regularna stymulacja ma zapobiegać ewentualnemu pogorszeniu się stanu pacjenta.